دروغ گفتن به ذهن یک کودک خردسال اصلا خطور نمی کند بعدا که با بزرگترها سرو کار پیدا کرد دروغ گفتن را از آنان یاد می گیرد بچه ای که از خطرات اصلی منحرف گشت و به دروغگویی عادت کرد در بزرگی نیز ترک عادت برایش دشوار و غالبا از آن دست بردار نخواهد بود و آیه و روایت و پند و اندرز نیز چندان اثری نخواهد داشت .

نکات قابل تامل :

1. یکی از عوامل مهم پرورش کودک محیط خانواده است . اگر محیط خانواده محیط راستی و درستی باشد بچه ها هم راستی و درستی را یاد خواهند گرفت و برعکس
2. بعضا دیده شده نه تنها والدین دروغ می گویند بلکه به فرزندان خود هم دروغ گفتن را تلقین می کنند مثلا بچه ای که سالم بوده و تکالیفش را ننوشته می گوید به معلم بگو بیمار بودم . این قبیل والدین بزرگترین خیانت را نسبت به فرزندان خویش داشته اند چرا که دروغگویی گناه است و پرورش دروغگو گناهی به مراتب بزرگتر.
3. بچه طبعا دروغگو نیست بلکه دروغ گفتن او علت دارد. یکی از علتهایی که او را به دروغگویی وادار می کند ترس از مجازات و سرزنش های والدین است .
4. اگر می دانید بچه شما کار خلافی را مرتکب شده باید او را راهنمایی کنید و مانند یک پلیس او را بازجویی و سوال پیچ نکنید تا به جرم خویش اعتراف کند ( ممکن است برای حفظ آبروی خویش حقیقت را کتمان نمایید.
5. هیچ گاه کودک را به چیزی تهدید نکنید که قصد انجامش را ندارید مثلا نگویید اگر فلان کار را بکنی تو را از خانه بیرون می کنم و یا…
6. والدین گاها نسبت به فرزندان خود سختگیری می کنندو توقعاتی بیش از مقدار توانایی و استعداد آنان دارند ناچار کودک هم دروغ می گوید مثلا می گوید موقع امتحان همکلاسیم حرف زد حواسم پرت شد و ..
7. بعضی از والدین وقتی کار بدی را از فرزند خردسال خود مشاهده می کنند او را تبرئه و آن عمل زشت را به دیگران و حتی گاهی به حیوانات نسبت می دهند مثلا می گویند فاطمه بچه خوبی است این کار را نکرده بچه همسایه یا پیشی کرده !
8. این عمل دو ضرر بسیار بزرگ دارد: از یک طرف دروغگویی را به بچه تلقین می کنند و یاد می دهند و از طرف دیگر عملا و قولا به او یاد می دهند که می توان کارهای خلاف و زشت را انجام داد و به گردن دیگران گذاشت.
9. ( احساس حقارت ) کودکی که فراوان توبیخ و سرزنش شود احساس حقارت می کند و برای جبران این احساس دروغ می گوید ولذا سرکوفت ها را قطع کنید.
10. لاف زدن ، کودکان در این سن گاهی لاف می زنند تا بزرگ نمایی کنند او را از زشتی و نامطلوب بودن این عمل آگاه کنید . گاهی هم برای شوخی دروغ می گوید او را با روایات امامان علیهم السلام آشنا کنید. توصیه می شود از آثار دروغ ( محرومیت از بهشت و هدایت الهی ، از دست دادن ایمان ، فقر ، ضعف حافظه ، بی اعتباری در اجتماع ، جرأت برگناه و … ) آگاه کنید. و اگر از شیوه محرومیت استفاده می کنید در صورت دروغ گویی او محرومیت را دو برابر کنید. و در صورت راستگویی از تشویق و تحسین او غافل نشوید.
11. دروغ گویی تا حدود شش سالگی طبیعی است . علت دروغ گویی کودکان تا این سن  تخیل قوی او است او نمی تواند بین بیداری، رویا ،حقیقت و مجاز فرق بگذارد.