چرا خداوند شیطان را آفرید و به او مهلت داد تا ما را گمراه کند و به گناه بکشاند؟

اولا شیطان از آفریدگان خداوند و از جنیان است. جن هم مانند انسان اختیار دارد و راه کمال او مانند انسان در بندگی خدا است. ابلیس با اختیار خود نزدیک به شش هزار سال عبادت کرد تا جایی که هم ردیف و هم نشین ملائکه شد.

ولی بعد به خواست خودش و بر اثر تکبر، راه طغیان و انحراف را در پیش گرفت و از رحمت خداوند دور شد.

بنابراین خدا شیطان را از همان ابتدا، شیطان نیافرید. یعنی از ابتدا موجود شرور نیافریده است بلکه با اختیار خودش مسیر سرپیچی از فرمان خدا و در نتیجه رانده شدن از درگاه او را انتخاب کرد.

ثانیا اگر شیطان هم نبود، ما باز هم می توانستیم گناه بکنیم چون درون ما، هوای نفس وجود دارد. شیطان فقط در آتش هوای نفس، می‌دمد و فشار را بر انسان بیشتر می‌کند.

ثالثا شیطان با فشار بیشتری که بر انسان وارد می‌کند باعث ارزشمندتر شدن عمل او و در نتیجه جهش و رشد بیشترانسان می‌شود و ناخواسته پازل رشد و کمال بی‌نهایت انسان را کامل می‌کند. غیر از این است که در فوتبال وقتی با تیم‌های قوی بازی می‌کنید‌، تیم خودتان هم قوی‌تر می‌شود‌، هر چند شکست بخورید‌؟ اما تا وقتی به مقابله‌ی تیم های ضعیف بروید‌، تیمتان رشد نمی‌کند‌، حتی اگر همه‌ی بازی‌ها را ببرید.

بنابراین، شیطان رمز تکامل انسان است، زیرا وجود یک دشمن قوی، زمینه‌ی پرورش و اقتدار انسان را فراهم می‌کند.

فلزاتی که ناخالصی دارند‌، برای آن که از نا خالصی پاک شوند‌، در کوره‌های داغ حرارتشان می‌دهند تا خالص شوند. انسان هم برای خالص شدن‌، نیازمند امتحانی سخت است تا جوهره اصلی اش مشخص شود‌. دنیا میدان آزمایش است و انسان هدف این آزمایش‌، پس حریف قدری چون شیطان لازم است تا انسان بتواند در برابر او‌، هنر ایمان و کمال خودش را نشان بدهد.

قرآن کریم می‌فرماید:

( و َمَا کَانَ لَهُ عَلَیهِم مِّن سُلطَان إِلا لِنَعلَمَ مَن یُومِنُ بِالاخِرهِ مِمَّن هُوَ مِنهَا فیِ شَکّ وَ رَبُّکَ عَلیَ کُلِّ شَیءِ حَفیِظ ) سوره سبا /۲۱

او ( شیطان ) سلطه برآنان نداشت جز برای این که مومنان به آخرت را از آن‌ها که در شک هستند باز شناسیم و پروردگار تو، نگاهبان همه چیز است.

خلاصه

• خدا شیطان را شیطان نیافرید. او با اختیار خود مسیر سرپیچی و شرارت را انتخاب کرد.
• اگر شیطان هم نبود باز هم می توانستیم گناه کنیم، چون نفس اماره، ما فعال است.
• شیطان برما  تسلط ندارد. تنها با وسوسه‌هایش کار را برای ما سخت تر می کند . صبر و استقامت در این شرایط سخت، باعث رشد انسان و در نتیجه رسیدن به کمال بی نهایت می‌شود.